Niedociśnienie tętnicze to inaczej hipotensja. Można o niej mówić dopiero kiedy wartość ciśnienia tętniczego spadnie poniżej 100 mmHg w przypadku ciśnienia skurczowego lub poniżej 60 mmHg w przypadku rozkurczowego. Czasami obydwie wartości ciśnienia są bardzo niskie, ale taka sytuacja ma miejsce rzadziej. Zdarza się się, że ciężko jest zdiagnozować hipotensję ponieważ pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości. Jednak u niektórych osób występują zaburzenia widzenia wraz z mroczkami, mają problemy z koncentracją i skupieniem uwagi. Pojawiają się również szumy w uszach oraz zimne dłonie i ręce, do tego dochodzi nadmierna senność.

Jakie są rodzaje hipotensji?

Można wyróżnić trzy rodzaje hipotensji: pierwotna, wtórna i ortostatyczna. Hipotensja pierwotna ma niezbadane pochodzenie, uważa się ją za przypadłość dziedziczną. Natomiast wtórna jest powiązana z chorobami współistniejącymi. Niedociśnienie wtórne związane jest z występowaniem chorób serca: zawał, niewydolność, zapalenie mięśnia sercowego, zatorowość płucna. Czasami niedociśnienie związane jest z przebytymi infekcjami oraz u osób chorujących na cukrzycę. Do hipotensji może dojść w wyniku przedawkowania leków obniżających wartość ciśnienia tętniczego osób leczących się na nadciśnienie. Ponadto ciśnienie ulega obniżeniu po spożyciu alkoholu. Niedociśnienie ortostatyczne oznaczane jest wtedy, gdy w trakcie trzyminutowego testu pionizacyjnego ulegnie obniżeniu przynajmniej o 10mmHg w przypadku ciśnienia rozkurczowego i 20 mmHg przy ciśnieniu skurczowym. W prawidłowym badaniu ciśnienie w pozycji leżącej i stojącej powinno być podobne. Przyczyną powstania hipotensji ortostatycznej jest przyjmowanie leków moczopędnych, leków rozszerzających naczynia krwionośne oraz nadużywania alkoholu.

Jak leczyć hipotensję?

W leczeniu niedociśnienia stosuje się zarówno leczenie farmakologiczne, jak i inne. Wskazane jest picie dużej ilości płynów, minimalnie 2,5 litra na dobę. Należy wybierać słone potrawy, ponieważ sól podnosi ciśnienie, ale jednocześnie unikać zbyt obfitych posiłków. W leczeniu hipotensji bardzo istotna jest aktywność fizyczna, która pobudza krążenie krwi. Kładąc się spać powinno się układać głowę kilka centymetrów powyżej reszty ciała, a siedzą zakładać nogę na nogę. W niektórych przypadkach dobrze jest się zaopatrzyć w rajstopy uciskowe, które wpływają na zmniejszenie ilości krwi zalegającej w nogach. Podczas prysznica dobrze jest naprzemiennie korzystać raz ciepłej i zimnej wody, która ma ważny wpływ na stymulację krążenia. Podejmując się leczenia farmakologicznego, należy najpierw zadbać o prawidłowe leczenie innych chorób. Podając leki zatrzymujące w organizmie sód, podnosi się jednocześnie ciśnienie tętnicze. Należy jednak wcześniej właściwie oszacować powód powstawania hipotensji, ponieważ może mieć podłoże pierwotne. Mogą być to uwarunkowania genetyczne, które nie dają żadnych dolegliwości. Jeżeli jednak takie się pojawią, należy skonsultować to z lekarzem.